cf. Հիւսիս.
ՀԻՒՍԻՍ ՀԻՒՍԻՍԻ. βορρᾶς, βορέας, βορέης eptentrio, aquilo, boreas. գրի եւ ՀԻՒՍԻՒՍ. ՀԻՒՍԻՒՍԻ. ՀՒՍՒՍ. ՀԻՍԻՍԻ. այսինքն հիւսիւս. հիւսիւսի. Կողմն աշխարհի ընդ մէջ արեւելից եւ արեւմտից՝ դէմ ընդդէմ հարաւոյ, հեռի միշտ յարեգականէ, եւ ցրտագին։ Եւ Հողմն ցրտաշունչ յայնմ կողմանէ. հուսիս։
Իբրեւ Կողմն՝ ասի.
Ի կողմանէ հիւսիսոյ։ Ընդ հիւսիսի եւ ընդ հարաւ։ Բանակեցան ի հիւսիսոյ գայեայ։ Պատի ընդ հիւսիսիւ.եւ այլն։
Պատի զհիւսիսեաւ։ Զցայգ առ հիւսիսեաւ դառնայ յարեւելս. (Եզնիկ.։)
Հիւսիսի եւ հարաւ (բեւեռային կողմանք) ոչ ունին բնակիչս. (Վրդն. ծն.։)
Եւ իբրեւ Հողմն՝ ասի.
Արի՛ հիւսիսի, եւ ե՛կ հարաւ, շնչեա՛ ի պարտէզ իմ. (Երգ. ՟Գ. 16։)
Իսկ (Երեմ. ՟Ի՟Ե.)
Հիւսիս արեւելից. յն. ապելիոդէս, այսինքն ապարեւական։